شعر معروف خلیل جوادی

خلیل جوادی (۱۳۵۳) شاعر، ترانه‌سرا و طنزپرداز ایرانی متولد زنجان است . آثار او در زمینه شعر طنز و ترانه منتشر شده‌است و اغلب اشعار او در زمینه‌های اجتماعی است .معروفترین شعر او «محکمه الهی» نام دارد که روز قیامت را با بیانی شیرین و طنز آمیز توصیف می‌کند.

__________________

شعر محکمه الهی از معروفترین اشعار آقای جوادی هست که معروف شدنش رو مدیون این شعره. چون این شعر از طریق اینترنت و موبایل خیلی گسترش پیدا کرد.
محکمه الهی

یه شب که من حسابی خسته بودم *** همین جــوری چشامو بستـه بـودم

سیاهی چشــام یه لحظه سُـر خـورد *** یــه دفعـه مثل مرده ها خوابم برد

تــو خواب دیدم محشر کــبری شده *** محکـمــة الهــــی بــر پــــا شـــده

محکمه الهی از معروفترین اشعار آقای جوادی هست که معروف شدنش رو مدیون این شعره. چون این شعر از طریق اینترنت و موبایل خیلی گسترش پیدا کرد.
محکمه الهی

یه شب که من حسابی خسته بودم *** همین جــوری چشامو بستـه بـودم
سیاهی چشــام یه لحظه سُـر خـورد *** یــه دفعـه مثل مرده ها خوابم برد
تــو خواب دیدم محشر کــبری شده *** محکـمــة الهــــی بــر پــــا شـــده
خـــدا نشستـه مــردم از مــرد و زن *** ردیف ردیف مقــابلش واستــــادن
چرتکه گذاشتــه و حساب می کنـه *** به بنده هاش عتاب خطاب می کنـه
میگه چـرا این همــه لج می کنیـد *** راهتــونو بـی خـودی کج مـی کنیـد
آیــــه فرستـادم کــه آدم بشیـــد *** بــا دلخوشـی کنــار هـم جـم بشید
دلای غــم گرفتــه رو شــ­­ــاد کنیــد *** بـا فکــرتـون دنیــــا رو آبــاد کنیـد
عقــل دادم بـریـــد تــدبـّر کـنیــد *** نـه اینکه جای عقلو کــاه پر کنیـد
مــن بهتون چقد مـــاشالاّ گفتــم *** نیـــــــافریـده بــاریکــلاّ گفتـــم
من که هـواتونو همیشـه داشتـــم *** حتی یه لحظــه گشنه تون نذاشتـم
امــــا شمـا بازی نکــرده باختیـــد *** نشـستیـد و خــــدای جعلی ساختیـد
هـر کـدوم از شما خودش خدا شـــد *** از مــــا و آیــه های مـا جـدا شــــد
یه جو زمین و این همه شلوغـــی؟ *** این همه دیــن و مذهب دروغـــی؟
حقیقتـاً شماهـــا خیـلی پستـیـن *** خــر نبـاشیـن گـــاوو نمـی پرستین
از تـوی جـم یکــی بـُلن شد ایستاد *** بُـلن بـُلن هــی صلـــــوات فرستـاد
از اون قیافه هــای پـشـم و پـیـلـی *** از اون اعُجـوبـه هـای چـرب و چـیـلی
گف چــرا هیشکی روسری سرش نیست *** پس چـرا هیشکی پیش همسرش نیست
چــرا زنـا ایـــن جـــوری بد لبــاسن *** مــردای غیـــــرتــی کجــا پلاسـن؟
خــدا بهش گف بتمـرگ حرف نــزن *** اینجا کـــه فرقی نـدارن مــــرد و زن
یــارو کِنِف شــد ولــی از رو نــرفت *** حرف خـدا از گـوش اون تو نـرفـت
چشاش مـی چرخه نمی دونم چشــه *** آهان می خواد یواشکی جیم بشــه
دید یـــه کمی سرش شلوغـــه خـدا *** یواش یواش شـد از جماعت جـــدا
بــا شکمـی شبیـــه بشکــة نفت *** یهو سرش رو پایین انـداخت و رفت
قــراولا چـــن تــا بهش ایس دادن *** یــارو وا نستاد تـا جلوش واستـادن
فوری در آورد واسه شون چک کشید *** گف ببرید وصول کنیـد خوش بشیـد
دلــــم بـــــرای حــوریـا لـک زده *** دیـر بــرســم یکــی دیگـه تـک زده
اگــــر نرم حوریــــه دلگیر میشــــه *** تو رو خــــدا بذار برم دیر میشـــــه
قراول حضــرت حــق دمش گــــرم *** بـا رشـــوه ی خیلی کلـون نشد نـرم
گـــوشای یــارو رو گرف تو دستـش *** کشون کشون برد و یه جایـی بستش
رشوه ی حاجــی رو ضمیمــه کــردن *** تـوی جهنـم اونــو بیمــه کـــردن
حاجیــه داش بـُلن بُـلن غر مـــی زد *** داش روی اعصـابـــــا تلنگر مــــی زد
خدا بهش گف دیگه بس کن حاجـی *** یه خورده هم حبس نفس کــن حـاجـی
ایـن همــــه آدم رو معــطّل نکـن *** بگیـر بشین این قــــده کل کل نکــن
یـــه عا لمه نامــه داریـم نخــونده *** تـــــازه ، هنوز کُرات دیگــــه مـونده
نامــه ی تـو پر از کـــارای زشتـــــه *** کی به تو گفتـه جات توی بهشتــــه ؟
بهش جـــــای آدمــای بـاحالـــــه *** ولت کنـــــم بری بهش ؟ محالـــــه
یادتــــه کـه چقد ریا می کـــــردی *** بنده هــای مـــــارو سیـا مـــی کردی
تا یـــه نفر دور و بــرت مـی دیــــدی *** چقد ولا الضّــــا لّینـو مـی کشیـــدی
این همه که روضه و نوحــه خونـدی *** یه لقمه نون دست کسی رسـونـــدی؟
خیال می کردی ما حواسمــون نیس *** نظم نظام هستی کشکـی کشکی س؟
هر کـــــاری کـردی بچــه هـا نوشتن *** می خوای برو خـودت ببین تـــو زونکن
خلاصـــه ، وقتی یـارو فهمید اینـــه *** بـــــازم دُرُس نمـی تونس بشینــــه
کاسه ی صبرش یه دفـه سر می رف *** تـــا فرصـتی گیر می آورد در می رف
قیـامتـه اینجـــا عجـب جـــــاییــه *** جــون شمــــا خیلـی تمـاشـــاییــه
از یــــه طرف کلــی کشیش آوردن *** کشون کشون همـه رو پیش آوردن
گفتـم اینـــــارو کـــــه قطار کردن *** بیچـــــاره ها مگـــه چیکار کــردن؟
مأ موره گف میگم بهت مــن الان *** مفسد فی الارض کــه میگن همین هان
گفت: اینـــــا بهش فروشی کـردن *** بـــی پـدرا خــــــدارو جوشی کــردن
بنـــــام دین حسابی خــوردن اینها *** کـــفر خـــــــدارو در آوردن اینهــــا
بد جــوری ژاندارکو اینـــا چزونـدن *** زنــده تـوی آتیش اونـــو سوزوندن
روی زمین خـــدایی پیشــه کــردن *** خون گالیلـــه رو تو شیشــه کــردن
اگــــه بهش بگی کُلاتــو صاف کن *** بهت میگـــه بشین و اعتـراف کــن
همیشـــه در حــال نظاره بــــودن *** شما بگـــــو اینا چی کــــاره بـودن؟
خیام اومد یه بطری ام تــو دستش *** رفت و یه گوشــه یی گرف نشستش
حــــاجی بُـلن شد با صـدای محکم *** گف : ایـن آقـــا بـاید بــره جهنـــم
خدا بهش گف تـــو دخـا لت نکــن *** بــــه اهـل معرفت جسارت نکـــن
بگــــو چرا بـــه خون این هلاکـــی *** این کـــه نه مدعی داره نـــه شاکـی
نــه گـرد و خاک کــرده و نـه هیاهـو *** نــــه عربده کشیده و نـــه چاقــــو
نـــه مال این نــــه مال اونـو برده *** فقط عـــرق خــــریده رفتـــه خورده
آدم خوبیـه هـــــــواشو داشتــــم *** اینجا خــــودم براش شراب گذاشتـم
یهــــو شنیــــدم ایس خبردار دادن *** نشستـه ها بُــلن شـدن واستـــادن
حضرت اسرافیل از اونــــور اومد *** رف روی چـــار پایــه و چــن تا صـــور زد
دیــــدم دارن تخت روون میــــارن *** فرشتـــه هــــا رو دوششــون میـــارن
مونده بودم کــه این کیـــه خدایا *** تـــو محشـر این کــارا چیـــــه خدایـــا
فِک می کنید داخل اون تخ کی بود *** الان میگم ،یـه لحظه ، اسمش چی بـود؟
اون که تو دنیا مثل توپ صدا کـرد *** همون کــــه این لامپــارو اختـرا کــــرد
همونکه کاراش عالی بود اون دیگه *** بگید بــابــا ، تومــــاس ادیسون دیگـه
خــدا بهش گف دیگـــه پایین نیـا *** یـــــه راس بـــــرو بهش پیش انبیـــا
وقت و تلف نکن تــوماس زود برو *** بــه هـر وسیلــه ای اگـــــر بود بــــرو
از روی پل نری یـــه وخ مـی افتــی *** مـیگــم هــــوایی ببرنـــد و مفتـــــی
باز حاجــی ساکت نتونس بشینـــه *** گفت کـــه : مفهــــوم عدالت اینـــه؟
آخه ادیسون کــه مسلمون نبود *** ایـن بـابـا اهل دیــن و ایمــــون نبــود
نــه روضه رفته بود نــه پـای منبر *** نــه شمـر می دونس چیـه نــــه خـنجــر
یــه رکعت ام نماز شب نخــونـده *** با سیم میماش شب رو به صُب رسونده
حرفــای یارو کــه بـــه اینجا رسید *** خـــدا یه آهـــی از تــــــه دل کشیـــد
حضرت حق خــودش رو جابجا کرد *** یــــــه کم به این حاجی نیگا نیگا کـرد
از اون نگـاههـای عـاقل انـدر ـــــ *** [ سفیه ] شــــــو بـاید بیــارم ایـن ور
با اینکه خیلی خیلی خستـه هم بود *** خطاب بــــه بنده هاش دوبـاره فرمـــود
شمـــا عجب کلّـــه خرایی هستید *** بـــابــا عجب جـــــونـورایـی هستیـــد
شمر اگه بود آدولف هیتلــرم بود *** خـنجــر اگـــــر بــود روو ِلــوِرم بـود
حیفه کــــه آدم خودشو پیر کنــه *** و ســـوزنش فقط یــــه جـــا گیر کنــه
میگیـد تومـاس من مسلمـون نبـود *** اهل نمــاز و دیـن و ایمــــون نبــــود
اولاً از کجا میگیــد ایـن حرفــــو ؟ *** در بیــــارید کـلّــة زیــــر بـــرفـــو
اون منــو بهتـر از شمـا شنـاختـه *** دلیلشـم این چیزایــی کــــه ساختـــه
درسـتـــه گفتـه ام عبـادت کنیــد *** نگفتــــــه ام به خلـق خدمت کنیـد؟
تومـاس نه بُم ساخته نه جنگ کرده *** دنیـــارو هم کلـّـــی قشنگ کــــــرده
من یـــه چراغ کــه بیشتـر نداشتـم *** اونم تـــو آسمونـا کــــار گذاشتـــم
توماس تو هر اتاق چراغ روشن کرد *** نمیدونید چقــــد کمک به مــن کـرد
تو دنیـا هیچـکی بـی چـراغ نبوده *** یا اگـرم بـوده ، تــــو بــاغ نبــوده
خــدا بـرای حاجـــــی آتش افــروخت *** دروغ چرا یـــه کم براش دلــم سوخت
طفلی تــو باورش چــــه قصرا ساخته *** اما بـــه اینجا کـــــه رسیده باختــــه
یکی میاد یــــه هاله ایی بــاهاشـــه *** چقـــد بهش میـــاد فرشتـــه باشـــه
اومد رسید و دست گذاش رو دوشــم *** دهـــانشـــــو آوُرد کنــــار گـوشـــم
گف:تو کــه کلّه ات پرِ قورمـه سبزیست *** وقتی نمــی فهمی، بپرســی بــد نیست
اونکـــه نشستـه یک مقــام والاست *** متــرجمـــه ، رفیق حق تعالـــی ست
خـودِ خــــدا نیست ، نمـاینده شـــــه *** مــــورد اعتماده شـــه بنــده شـــــه
خــــدای لم یلد کــــه دیدنــی نیس *** صــــداش با این گوشـا شنیدنی نیس
شمــــا زمینیـــا همــش همینیـــد *** اونــــورِ میـــزی رو خـــــدا مـی بینیـد
همینجوری می خواس بلن شه نم نم *** گف : کـــه پاشو، بـاید بــری جهنــــم
وقتـی دیـدم منم گــــرفتار شــــدم *** داد کشیــدم یــــه دفعـه بیدار شدم

__________________